Ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne od dnia 1 stycznia 2018 r. wprowadzono nowe opłaty za usługi wodne z tytułu zmniejszenia naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z poawierzchni biologicznie czynnej na obszarach nie ujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.

Opłacie podlegają osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

Wg art. 269 ust.2, ust.3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne z opłaty zwolnione są:

Zgodnie z art. 552 ust. 2b pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, podmioty obowiązane do ponoszenia opłat za ww. usługi wodne, są obowiązane składać wójtowi/burmistrzowi/prezydentowi miasta kwartalne oświadczenia dotyczące zmniejszenia naturalnej retencji terenowej, mające wpływ na wysokość naliczanych opłat, w terminie 30 dni od dnia, w którym upływa dzień przypadający na koniec każdego kwartału.

Wysokość opłaty ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wyrażonej w [m2] wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej oraz czasu wyrażonego w latach (art. 272, ust. 8).

Jednostkowe stawki opłat za usługi wodne, za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, ujęto w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne.

Na podstawie złożonego oświadczenia tut. Organ prześle do podmiotu zobowiązanego do  wniesienia opłaty, z tytułu zmniejszenia naturalnej retencji, stosowną informację z naliczeniem wysokości opłaty.